Entaifer mo in'ura steva Lavin en flommas, perfin ils bigls ardevan, vegn quintà.
Il fieu era rut ora il suentermezdi dal prim d'october 1869. Nua e pertge n'è mai vegnì chattà ora. Ils ins èn persvas ch'i sajan stads uffants distrats ch'hajan tschertgà muntanellas cun zulprins en il clavà stgir, auters manegian ch'i saja capità en la furnaria.
Cler è che l'entira vischnanca è arsa giu, 300 persunas han pers lur dachasa, trais perfin lur vita. Cler è era che la reconstrucziun n'è betg stada simpla. Novas reglamentaziuns da Cuira han limità las pussaivladads, ils raps era.
Grazia als randulins en Italia èsi tuttina gartegià da reconstruir radund la mesadad da las chasas. Els han tramess architects, constructurs e raps. Resultà è ina vischnanca cun flair talian, gronds ierts e giassas pli largias.
Commemoraziun durant bun dus mais
A questa tragedia per Lavin vegn commemorà durant ils proxims radund dus mais. Hans Schmid e Jürg Wirth han organisà in'exposiziun, in'excursiun, differents discurs, represchentaziuns musicalas e Hans Schmid ha scrit ina publicaziun.
Mia publicaziun vegn ad esser pli tschertgond che declerond. Ella na va betg mo suenter als fastizs da l'incendi, ella prova era dad eruir tge ch'èn las ragischs d'ina vischnanca fortunada oz ed en avegnir.
La finamira da Hans Schmid e Jürg Wirth è da sa regurdar da l'incendi e cun quai dal vegl Lavin, da stimar la reconstrucziun e da celebrar la cuminanza en vischnanca.
Ord l'archiv:
RR novitads 06:00